“Jeśli mnie nauczycie, to nauczycie każdego…”

To jedno z najczęstszych zdań, które słyszymy od nowych Klientów. Jest to zrozumiałe. Jeśli mimo lat starań nadal czujesz niepokój, kiedy ktoś zwraca się do Ciebie po angielsku, trudno nie zachować ostrożności.

Dlaczego jednak każdy z nas bez problemu nauczył się swojego pierwszego języka, a potem z trudem radzi sobie z nauką w dorosłym wieku w szkole językowej?

Obecnie wiadomo, że inteligencja to znacznie więcej niż tylko proste IQ. Howard Gardner, profesor pedagogiki z Harvardu, już w 1983 roku zauważył, że człowiek dysponuje różnymi rodzajami inteligencji. Każdy z nas ma unikalną kombinację tych inteligencji. Nawet nieświadomie codziennie używamy tych, w których jesteśmy najmocniejsi i które są dla nas najłatwiej dostępne. Podobnie jak automatycznie sięgamy po cięższy pakunek silniejszą ręką, chociaż może nie zastanawialiśmy się nigdy, która ręka jest naprawdę silniejsza.

Próbując podpisać się „nieprawidłową” ręką, zajmie to więcej czasu, a efekt będzie mizerny. To samo dzieje się, gdy tradycyjna szkoła wymusza naukę poprzez nasze słabsze strony. Dlatego Howard Gardner sformułował to w następujący sposób:

Nieważne jest, czy jesteś inteligentny, tylko w jaki sposób.

Tradycyjna szkoła skupia się głównie na dwóch rodzajach inteligencji: matematyczno-logicznej i językowej, co wynika głównie z uwarunkowań historycznych.

Nauczyciele w tradycyjnej szkole często posiadają te konkretne typy inteligencji, co wpływa na sposób nauczania. Standardowe podręczniki i programy do nauki języka skupiają się głównie na gramatyce i tabelach, co często jest oderwane od rzeczywistej komunikacji.